ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ‘ನಿಪ್ಪಿಂಗ್’ ಅಥವಾ ತುದಿ ಚಿವುಟುವಿಕೆ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ತಾಂತ್ರಿಕ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ. ಇದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ (ಕಡಲೆ, ತೊಗರಿ, ಹೆಸರು, ಉದ್ದು ಇತ್ಯಾದಿ) ಹೆಚ್ಚು ಶಾಖೆಗಳು ಮತ್ತು ಕವಲುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಬಳಸುವ ಒಂದು ಸರಳ ಆದರೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ. ಸಸ್ಯದ ತುದಿಯ ಮೊಳಕೆಯನ್ನು (Apical Bud) ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದರಿಂದ ಸಸ್ಯವು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಪಾರ್ಶ್ವ (Lateral) ಕವಲುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಪ್ರತಿ ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಕಾಯಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಳುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಒಟ್ಟಾರೆ ಇಳುವರಿ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.
ಇದನ್ನು ಓದಿ : ಬಿತ್ತನೆಗೆ ಮುನ್ನ ಈ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ: ನಿಮ್ಮ ಬೆಳೆ ಇಳುವರಿ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ಗ್ಯಾರಂಟಿ!
1. ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ (ತುದಿ ಚಿವುಟುವಿಕೆ) ಅಂದರೆ ಏನು?
’ನಿಪ್ಪಿಂಗ್’ ಎಂದರೆ ಸಸ್ಯದ ಮುಖ್ಯ ಕಾಂಡದ ತುದಿಯ ಭಾಗವನ್ನು ಚಿವುಟಿ ತೆಗೆಯುವುದು ಅಥವಾ ಕತ್ತರಿಸುವುದು. ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬೆಳೆ ಸರಿಯಾದ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದ ನಂತರ, ಅಂದರೆ 30 ರಿಂದ 45 ದಿನಗಳ ನಂತರ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಗಿಡವು ಬೆಳೆಯುವಾಗ, ಅದರ ತುದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಮೊಗ್ಗು (Apical Bud) ‘ಆಕ್ಸಿನ್’ (Auxin) ಎಂಬ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಅನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಗಿಡವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯಲು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪಕ್ಕದ ಮೊಗ್ಗುಗಳು ಬೆಳೆಯದಂತೆ ತಡೆಯುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ‘ಅಪಿಕಲ್ ಡಾಮಿನೆನ್ಸ್’ (Apical Dominance) ಅಥವಾ ತುದಿಯ ಪ್ರಬಲತೆ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ನಾವು ಈ ತುದಿಯ ಮೊಳಕೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿದಾಗ, ‘ಆಕ್ಸಿನ್’ ಹಾರ್ಮೋನ್‌ನ ಪರಿಣಾಮ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಗಿಡದ ಶಕ್ತಿ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುವುದರ ಬದಲಿಗೆ, ಪಕ್ಕದ ಸುಪ್ತ ಮೊಗ್ಗುಗಳನ್ನು (Dormant Lateral Buds) ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿ ಹೊಸ ಕವಲುಗಳು ಮತ್ತು ಶಾಖೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಹರಿಯುತ್ತದೆ.
2. ನಿಪ್ಪಿಂಗ್‌ನಿಂದ ಆಗುವ ಪ್ರಯೋಜನಗಳು
ನಿಪ್ಪಿಂಗ್‌ನಿಂದ ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಅನೇಕ ಪ್ರಮುಖ ಲಾಭಗಳಿವೆ:
- ಹೆಚ್ಚು ಕವಲುಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆ: ಇದು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಯೋಜನ. ಹೆಚ್ಚು ಕವಲುಗಳು ಎಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೂವುಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಯಿಗಳು, ಅಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಇಳುವರಿ.
- ಎತ್ತರದ ನಿಯಂತ್ರಣ: ಗಿಡಗಳು ಅತಿಯಾಗಿ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುವುದನ್ನು ತಡೆದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ, ಪೊದೆಗಳಂತೆ ಬೆಳೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಮಳೆಯಂತಹ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಹವಾಮಾನದಲ್ಲಿ ಗಿಡಗಳು ನೆಲಕ್ಕೆ ಬೀಳುವ (Lodging) ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
- ಸಮರ್ಥ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಬಳಕೆ: ಪೊದೆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವುದರಿಂದ, ಗಿಡದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಿಗೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಗಾಳಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇದು ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು (Photosynthesis) ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಉತ್ತಮಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
- ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಸಮರ್ಪಕ ಬಳಕೆ: ಗಿಡದ ಶಕ್ತಿ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುವುದರ ಬದಲು, ಕಾಳು ಮತ್ತು ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ದಪ್ಪವಾಗಿಸಲು, ತುಂಬಲು ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
- ಕಡಲೆ, ಹೆಸರು, ಅಲಸಂದೆ (Cowpea) ನಂತಹ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೇವು: ತುದಿ ಚಿವುಟಿ ತೆಗೆದ ಭಾಗವನ್ನು ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಹಸಿರು ಮೇವಾಗಿ ಬಳಸಬಹುದು.
3. ಯಾವಾಗ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ‘ನಿಪ್ಪಿಂಗ್’ ಮಾಡಬೇಕು?
ಬೆಳೆ ಮತ್ತು ಸಮಯ:
ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ವಿಧಾನ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯದ ಬೆಳೆಗಳಾದ ಕಡಲೆ (Chickpea), ತೊಗರಿ (Pigeonpea), ಅಲಸಂದೆ (Cowpea), ಹೆಸರು (Green gram) ಮುಂತಾದ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.
ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ವಿಧಾನಗಳು:
ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೂರು ಮುಖ್ಯ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ:
- ಕೈಯಿಂದ ಚಿವುಟುವಿಕೆ (Manual Nipping):
- ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮತ್ತು ನಿಖರವಾದ ವಿಧಾನ.
- ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಬಳಸಿ ಗಿಡದ ತುದಿಯ 2-3 ಸೆಂಟಿಮೀಟರ್ ಭಾಗವನ್ನು ಕೈಯಿಂದಲೇ ಚಿವುಟಿ ತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
- ಸಣ್ಣ ಹಿಡುವಳಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ದುಬಾರಿ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ಇದು ಉತ್ತಮ.
- ಮುಖ್ಯ ಗಮನ: ಈ ಕೆಲಸವನ್ನು ಗಿಡಗಳು ಗಟ್ಟಿಯಾಗುವ ಮೊದಲು ಸೂಕ್ತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಬೇಕು.
- ಯಾಂತ್ರಿಕ ಚಿವುಟುವಿಕೆ :
- ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಕೃಷಿಗೆ ಈಗ ಸೌರಶಕ್ತಿ ಚಾಲಿತ ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಉಪಕರಣಗಳು ಅಥವಾ ಯಂತ್ರಗಳು ಲಭ್ಯವಿದೆ.
- ಕೆಲವು ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ, ಸಸ್ಯಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳನ್ನು (ಉದಾ: ಮೆಪಿಕ್ವಾಟ್ ಕ್ಲೋರೈಡ್) ಸಿಂಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕವೂ ನಿಪ್ಪಿಂಗ್‌ನಂತಹುದೇ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ‘ರಾಸಾಯನಿಕ ನಿಪ್ಪಿಂಗ್’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
4. ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಮತ್ತು ನೆನಪಿಡಬೇಕಾದ ವಿಷಯಗಳು
- ಸಮಯ ಮುಖ್ಯ: ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಸಮಯವನ್ನು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಪಾಲಿಸಬೇಕು. ತಡವಾದರೆ ಗಿಡಗಳು ಹೂ ಬಿಡುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಒಮ್ಮೆ ಹೂ ಬಿಟ್ಟ ನಂತರ ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿದರೆ ಇಳುವರಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಬದಲು ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು.
- ಬೆಳೆಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ: ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳೆಗಳಿಗೂ ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ. ಬೇಳೆಕಾಳುಗಳು ಮತ್ತು ಪೊದೆರೂಪದ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ.
- ಮಿತಿ ಮೀರಬಾರದು: ಒಂದು ಗಿಡದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ ಎಷ್ಟು ಚಿವುಟಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು. ಹೆಚ್ಚು ಚಿವುಟಿದರೆ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯಾಗಬಹುದು.
- ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಲಭ್ಯತೆ: ನಿಪ್ಪಿಂಗ್‌ನಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಕವಲುಗಳು ಬೆಳೆಯುವುದರಿಂದ, ಗಿಡಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ಅಥವಾ ನಂತರ ಸಮತೋಲಿತ ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳನ್ನು (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಂಜಕ) ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
Conclusion
ನಿಪ್ಪಿಂಗ್ ತಂತ್ರವು ನಮ್ಮ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಕವಲುಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿ, ಕೃಷಿ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಒಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ತಂತ್ರ. ಕಡಲೆ ಮತ್ತು ತೊಗರಿಯಲ್ಲಿ ರೈತರು ಈ ವಿಧಾನವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭ ಗಳಿಸಬಹುದು. ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಳೆಯಾಶ್ರಿತ ಪ್ರದೇಶದ ರೈತರಿಗೆ ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಮತ್ತು ಉಪಯುಕ್ತವಾದ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ.